Yekanovo

Mijn vorige bericht had ik afgesloten met de melding dat we gingen stappen. Ik moet echter met pijn in mijn hart mededelen dat hiervan die avond niets gekomen is.. :( De uitgaangsgelegenheden vermeld in de Lonely Planet en het Trans Siberian Handbook bleken dicht of geheel verdwenen te zijn, dus we waren genoodzaakt zelf op onderzoek uit te gaan. Dat bleek vrij lastig.. Na een tijdje gelopen te hebben klonk ons echter iets als muziek in de oren! Gestamp! Altijd goed! Wij volgden de lokkende tonen, maar al spoedig bleek dat het hier om een wel heel foute club ging. Voor de zogeheten Park King Club stond namelijk een hele parade aan lelijke opgepimpte bakken, inclusief bijbehorend volk. Niet bepaald ons publiek.. Deze hebben we dus ook maar laten schieten. Later hoorde we van Ekaterina dat de club eigenlijk bestaat uit een grote parkeergarage, waarin iedereen zijn auto (indien voorzien van lomp geluid) kan rijden en vervolgens zijn geluid vol open gooit. Oftewel, een kakafonie van geluiden creerend die nergens meer op slaat. Goed dus dat we deze overgeslagen hebben.
De volgende dag gingen we cultureel doen! Op naar het Local Museum! (waar we nog studentenkorting kregen ook! Hoi, hoi, hoi! :)) Grotendeels saai museum, maar op de afdeling over de 2e wereldoorlog kregen we wel een mooie rondleiding door een veteraan uit deze tijd. Hij kon eigenlijk alleen maar wijzen en vertellen dat diegene dood waren (tot, auch tot, das ist die general: tot, etc. etc.), maar het bleek ook dat 90% van de soldaten in de regio Sverdlovsk (waarin Yekaterinburg ook ligt) omkwam, wat resulteerde in zo'n 300.000 doden..
Om de zware cijfers te laten bezinken zijn we vervolgens maar weer lekker, onder het genot van wederom een goed Russisch biertje, door het park gaan flaneren. ;) Eenmaal weer aangekomen bij het hostel bleken er twee nieuwe gasten uit Australie gearriveerd en later, het was inmiddels nacht, stonden er opeens twee Engelsen voor de deur. Ze waren op zoek naar een hostel, maar alle 5 de plekken in Ekaterina's hostel waren bezet, dus ze moesten maar even doorzoeken. Later vroeg ik aan de aussies: waren dat nou Engelsen of australiers? Zij zeiden Engelsen, waarop Gerard lekker pestend zei: 'English, Australians,it's all the same to me', waarna ik er nog even overheen ging met de woorden: 'You all sound American to me!' Hilariteit bij ons allom, maar of ze er zelf wel echt om konden lachen... :D
Anyhow, volgende dag kregen we een rondleiding van Ekaterina door de stad. Wisten jullie bijvoorbeeld dat Yekaterinburg onder andere is gesticht door een Nederlander? En dat de Romanovs er zijn vermoord? Jaja, onze reisverslagen zouden verplichte kost moeten worden tijdens de geschiedenisles (Roy, breng eensch ter uitvoering! ;)). De kathedraal van het verspilde bloed, welke later ter ere van de Romanovs is opgezet, herinnert nog aan dit gebeuren. Erg mooi, maar ietwat pompeus gebouw. Iets wat Rusland eigen is.
Later die dag hebben we een klassiek openluchtconcert aangedaan, want gratis :), en toen we er genoeg van hadden liepen we Ekaterina weer tegen het lijf! Wat een gehucht is het toch ook.. Dat kwam goed uit, want we zochten nog steeds een goede club om uit te gaan. Zij leidde ons naar de Sky bar, waar die avond Elektro en Minimal op het program bleek te staan! Sehr gut! Die avond/nacht hebben we hier een heel goed feestje gehad, waarbij niet alleen de muziek maar ook de ambiance uitstekend was! Vooral de twee vrouwen van lichte zeden, welke op jacht waren naar klanten, waren een zeer goeie bron van vermaak! :D Het duo bestond uit een blonde en een roodharige, waarvan de 1 duidelijk de ander nog een hoop moest leren. Terwijl de blonde de dansvloer afstruinde met haar puppyogen (niet zaad, maar geldvragend) en hierdoor heel wat mannelijke aandacht trok, kwam de rooie nauwelijks haar stoel af. Na een aantal doordringende blikken was ik nog even bij ze gaan zitten, waarna ze eventjes dachten voor de avond twee rijke westerlingen gescoord te hebben.. :) Erg leuk, je kon ze vervolgens echt de buit al zien verdelen.. Helaas voor hun zaten we verder niet op ze te wachten en gingen we stoicijns door met lekker stampen! De blonde liet zich echter niet voor 1 gat vangen.. en even later leek ze een Rus binnengehaald te hebben. Ze stormde met hem naar de uitgang! Maar ze was 10 seconden later weer terug.. De verleidde Rus was blijkbaar niet van plan geweest zijn portomonnee te trekken voor haar kunstjes.. Dit zette voor de dames een aardige domper op de avond, waarna ze het wereldrecord 'chagerijnig voor zich uitstaren' met glans verbroken. Balen voor hun, maar erg grappig voor ons! :D Een mooie avond dus, met slechts 1 manco: ze hadden het smerigste en duurste bier wat we tot nu toe gedronken hebben. Het heet Krusovich oid, volgens mij uit Tsjechie afkomstig, kostte maarliefst 220 roebel per halve liter (5 euro) en het smaakte simpelweg zuur..
De volgende dag (inmiddels de 19de juni) besloten we om een vette foto van ons tweeen te maken voor onze gastvrouw. Van alle gasten had ze een foto staan, dus de onze moest er ook komen en zo mogelijk de andere overtreffen! :p Aangezien wij haar eerste gasten waren die echt kookten (of, zoals ze tegen een vriendin zei: 'These guys are amazing! They don't eat my breakfast!', wat overigens slechts bestond uit cornflakes-achtige substraten, niet ons ding) besloten we de foto te nemen in onze natuurlijke habitat: de keuken. En ja, we kunnen gerust zeggen dat we de andere foto's overtroffen hebben met ons 'blijf met je poten uit de pan of ik knuppel je neer met de koekenpan' schouwspel. :)
deze avond vertrokken we alweer naar de volgende stad: Novosibirsk. Een 20 urige treintocht stond ons te wachten, welke gelukkig goed begon! We zaten weer met een moeder en dochter in de coupe, waarmee we een aantal potjes Uno gespeeld hebben. Even later had de moeder opeens een Holland shirt aan! Bleek haar man daar geweest te zijn en waarschijnlijk ook daar Uno gehaald te hebben, want het was de Nederlandsche versie! :) Helaas gingen zij eruit in Tuymen, waarna we later in Omsk getrakteerd werden op stinkende russen, waarbij de vieze dikke kettingrokende snurkende uberstinkbeer nog op het bed tegenover mij ging liggen ook.. :( Door zuurstofgebrek rest van de reis slecht geslapen..
Eenmaal in Novosibirsk aangekomen werden we opgepikt door Iwan (zoon van Olga, de verhuurster van ons apartement) welke gelukkig niet veel weg had van Iwan de verschrikkelijke. Hij bracht ons met de metro naar ons gunstig gelegen en erg sjieke apartement! Alleen geen warm water.. iets wat vaker voorkomt in deze contreien, aangezien de zomer gebruikt wordt voor het onderhoud aan de warm-watervoorziening.
We besloten de volgende dag (het is inmiddels de 21ste) maar meteen hetgeen te gaan doen waarvoor we eigenlijk naar Novosibirsk kwamen: een bezoekje aan het West Siberische spoorwegmuseum en aan de wijk Akademgorodok, hetgeen 1 van de vele 'luxere' wijken voor de hoogopgeleiden was waar zij in een mooie, serene en vredelievende omgeving aan massavernietigingswapens konden werken. Het museum was helaas een beetje saai.. Het was slechts een opstelling van oude treinen, waarbij je de meeste niet eens in kon.. In Yekaterineburg hadden we ook al een spoorwegmuseum aangedaan, waar de collectie slechts bestond uit vitrinespul. Zodoende ook al een tegenvaller. Beide musea gecombineerd, met open treinen, zou pas een (naar onze maatstaven) fatsoenlijk museum opgeleverd hebben.. Akademgorodok was gelukkig nog wel lekker sfeervol, we hebben er een zeer goede club sandwich op bij de Travellers Coffee en we hebben er nog een goeie wandeling gemaakt door de bossen. Eindelijk weer eens wat frisse lucht, een verademing na al die steden. Enig nadeel: hordes muggen, dus doorlopen geblazen.
Eenmaal terug in ons apartement besloten we de avond te besteden aan de verkenning van het Novosibirske nachtleven. Vol goede moed gingen we op pad, want in een stad van deze omvang is vast zelfs de zondagavond booming! Het bleek inderdaad booming te zijn, booming saai.. Zodoende onverichterzaken teruggekeerd en de slaap maar weer opgezocht.
Vandaag is onze laatste echte dag in Novosibirsk. Morgen moeten we namelijk om 09:50 de trein hebben dus aan die dag hebben we niets. We zijn net nog even langs het theater gelopen (schijnt de mooiste van Rusland te zijn) maar zij hebben helaas geen voorstelling vanavond. Nu dus lekker verhaaltje tikken (voor mijn trouwe lezersch!) en morgen weer de trein in. Hopen maar dat we deze keer vergezeld worden door een stel gezellige, Engelssprekende jongmenschen.. :)